Een druilerige donderdagavond. Ze had zich gemeld met een heel zacht stemmetje. Een volwassen vrouw, meteen in tranen als ze over de drempel stapt.
We drinken thee. Zij vertelt, ik luister.
We gaan bewegen. Ik kijk naar haar bewegen en er komen twee vragen bij mij op. Ik stel ze maar gewoon. Ze valt stil. Haar blik keert diep naar binnen. Tranen. Maar ook: inzichten, vragen, vreugde. Een basis om aan te gaan werken. We spreken een volgende datum af .
Als ze weg is, merk ik hoe ontroerd en onder de indruk ik ben. Eén beweging doet meer dan duizend woorden.