Blog


3 september 2018

Heimwee

#heimwee #vader #sterfdag #thuis

Vandaag 3 september is de sterfdag van mijn vader. Al weer 39 jaar geleden. Ik ben inmiddels ouder dan hij ooit is geworden. Ik heb nog slechts een vaag beeld van hem. Van hoe hij er uit zag, van zijn stem, van zijn geur. Maar nooit heb ik vergeten de warmte van zijn lijf, de geur van z’n verse sjek. De vrolijkheid in zijn ogen als hij muziek aan het maken was of een of ander mooi meubelstuk……………of ons aan het plagen was. De ernst en warmte waarmee hij van mij probeerde afscheid te nemen…hij wist dat hij stervende was.
En het is ook niet zozeer dat ik hem mis…. ik weet nauwelijks meer hoe het is om een vader te hebben. Ik vind het soms zelfs gek om te zien dan vrienden van mijn generatie nog ouders hebben die leven; dat dat kan.
Maar toch……..
Toch is hij de laatste tijd weer veel in mijn gedachten, in mijn hart. Een liefde die ik voel, met een soort terugwerkende kracht. Kunnen waarderen wie hij was. Wat we van hem geleerd hebben en hoe hij er voor ons was. De enorme dankbaarheid daarvoor ook. Kort was hij er, maar hij was er!
Toch….. nee, het is niet ‘missen’; wel heb ik een soort gevoel van heimwee, terwijl ik echt niet de behoefte heb om weer kind te worden. Het leven is goed zo nu. …. misschien is dat het wel, dat ik aan hem denk. Mijn levensweg van de laatste jaren…waar eigen keuzes maken lastig, maar nodig was. Ik kom zoetjes aan weer thuis… bij mezelf….

 

PS.  ik vond het een beetje kwetsbaar stukje: waarom zou ik zo’n gedachte op social media willen delen? En respecteren mensen dit voor mij kwetsbare, intieme? Eigenen ze zich het niet toe? Ik vraag geen troost, geen bemoediging, noch advies. Mensen mogen best weten dat ik blij ben, trots op ‘t nest waar ik vandaan kom. En ja, ook bij ons thuis was er wel eens ruzie, waren we ook wel eens niet zo aardig of makkelijk in de omgang, waren we lang niet altijd blij en gelukkig. Ik geloof eigenlijk dat ik vooral ook met mensen wil delen dat verlies dus echt je hele leven met je mee gaat en in iedere fase van je leven er weer anders uitziet.

Back to top