Blog

Een gat in je hart

Ruim een jaar geleden alweer overleed iemand die ik net had leren kennen. Toch was ik aardig van streek van dat overlijden. Het voelde echt als een gat in mijn hart. Hoe kan dat toch?

Waarschijnlijk omdat er sprake was van een wederzijdse herkenning en erkenning van wat we met ons werk wilden doen. Waarschijnlijk omdat we mooie plannen voor samenwerking hadden… waarschijnlijk ook omdat ik met meer verliezen te maken had. Gisteren kwam ik ineens deze foto weer tegen.